Γεννημένος στις 08-09-1970 στην Κολωνία της Γερμανίας, δεύτερο παιδί μιας οικογένειας μεταναστών, έχει την πρώτη επαφή του με το σκάκι σε παιδική ηλικία όταν η αδελφή του για να τον απασχολήσει του δείχνει τις σκακιστικές φιγούρες σε μια ξύλινη σκακιέρα. Σε ηλικία 10 ετών σε ένα εντευκτήριο στην Φλώρινα ένας συμμαθητής του δείχνει την τοποθέτηση των πεσσών πάνω στην σκακιέρα του εξηγεί την κίνηση των κομματιών και πιονιών και ξεκινούν μια παρτίδα με τη διαφορά ότι ο μικρός Κώστας τοποθετεί στη δεύτερη οριζόντιο όλα του τα κομμάτια και στην πρώτη τα πιόνια! Αντιλήφθηκε ότι με αυτή την τοποθέτηση έχουν μεγαλύτερη κινητικότητα τα κομμάτια του και με αυτόν τον παράδοξο τρόπο κερδίζει την παρτίδα. Οι επιδόσεις του στο δημοτικό ήταν άριστες (σημαιοφόρος στο σχολείο του) και σε ηλικία 12 ετών μετακομίζουν στα Γιαννιτσά. Εκεί γίνεται η πρώτη του επαφή με το σκακιστικό σύλλογο σε ηλικία 13 ετών. Ένας δημιουργικός πνευματώδης άνθρωπος και δάσκαλος του σκακιού ονόματι Χρήστος Βογιατζής που κατείχε τον τίτλο του μαιτρ (τότε που στην Ελλάδα μετρούνταν στα δάκτυλα του ενός χεριού) αναλαμβάνει το φτιάξιμο μιας νεανικής ομάδας στην πόλη. Ο Κώστας μέλος αυτής της ομάδας παρουσιάζει αλματώδη πρόοδο και μπαίνει στην ανδρική ομάδα του συλλόγου. Συμμετέχει στα Πανελλήνια πρωταθλήματα κάτω των 16 ετών τα έτη 1984-1985-1986 και διακρίνεται. Κερδίζει το Πρωτάθλημα Ελλάδος Εφήβων με την ομάδα του Ομίλου Σκακιστών Γιαννιτσών το 1985 σημειώνοντας το απόλυτο 100% σε προκριματική και τελική φάση (12 βαθμοί σε 12 αγώνες). Οι αγώνες διεξάγονται σε έξι σκακιέρες με 4 εφήβους έναν προέφηβο και μια νεάνιδα και παρόλο που η ομάδα έπαιζε με μία σκακιέρα μείον ( δεν υπήρχε νεάνιδα) νικά με πειστικό τρόπο όλους τους αντιπάλους της (Παγκράτι, Καλιθέα, Αλεξανδρούπολη, Βέροια, Κατερίνη, Γαλαξία, κλπ.). Το έτος 1987 σε ηλικία 17 ετών σταματά το σκάκι και το ξαναρχίζει το 1994 στην Φρανκφούρτη (όπου σπουδάζει εργαζόμενος παράλληλα Νομική στο Πανεπιστήμιο της πόλης). Στη Φρανκφούρτη γνωρίζει σε ένα σκακιστικό καφέ τον Ρουμάνο Διεθνή μαιτρ Bella Soos μέλος της εθνικής ομάδας της Ρουμανίας και νικητή πολλών διεθνών τουρνουά στις δεκαετίες 1950-60-70-80.
Το 1994 συμμετέχει στο πρωτάθλημα του Hessen Hessische Meisterschaft και με 7 βαθμούς σε 9 αγώνες ισοβαθμεί στην 2η – 5η θέση. Τον ίδιο χρόνο συμμετέχει στο Open τουρνουά του Mannheim και κάνει 6 βαθμούς σε 9 αγώνες. Ένα επιτυχημένο comeback μετά από 8 χρόνια ολοκληρωτικής απουσίας από τον σκακιστικό χώρο.
Το 1995 προκρίνεται στην τελική φάση του Goldener Springer τουρνουά, αλλά λόγω σπουδών δεν συμμετέχει. Σε τουρνουά γρήγορου σκακιού (15΄λεπτες παρτίδες) καταλαμβάνει πρώτες θέσεις, Florsheimer, Meisterschoft, Russelsheim, F. T. G. Frankfurt. Το 1996 του απονέμεται ο τίτλος του μαιτρ και κερδίζει την Stadtmeisterschaft στο Florsheim. Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1997 λόγω των στρατιωτικών υποχρεώσεων του και το χρονικό διάστημα της θητείας του παίζει σποραδικά με την ομάδα των Γιαννιτσών στην 1η σκακιέρα. Μετά το τέλος της θητείας του επιστρέφει Φρανκφούρτη 1999 και παίρνει το πτυχίο της Γερμανικής Φιλολογίας. Συμμετέχει στο FTG Open της Φρανκφούρτης (4 ½ σε 7 αγώνες) και δέχεται τιμητική πρόσκληση από τους διοργανωτές του γνωστού διεθνούς τουρνουά (Frankfurt Chess Classic) να συμμετάσχει στο σιμουλτανέ με τον Γκάρι Κασπάροβ όπου θα αντιμετώπιζε 20 αντιπάλους.
Επιστρέφει στην Ελλάδα και για μια 5ετία δεν ασχολείται με το σκάκι. Τον Μάρτιο του 2004 βρισκόμενος στην Κρήτη έρχεται σε επαφή με τον δάσκαλο - προπονητή Κώστα Τσαρουχά ο οποίος του αναθερμαίνει την «ξεχασμένη» μεγαλύτερή του αγάπη για το ΣΚΑΚΙ. Γίνεται μέλος του συλλόγου Σκακιστική Ακαδημία Χανίων και ευπρόσδεκτος μέσα σε ένα ανθρώπινο ζεστό πρόσφορο σκακιστικό περιβάλλον προσπαθεί να βάλει το λιθαράκι του με την συμπαράσταση του δάσκαλου προπονητή Κώστα Τσαρουχά έτσι ώστε να εμφυσήσει στα παιδιά, ότι το σκάκι δεν είναι απλά ένα άθλημα, αλλά μια αρχέγονη μορφή τέχνης, επιστήμης, παιχνιδιού, πολιτισμού.

Ο Κώστας Γυμνόπουλος στη 2η σκακιέρα με την ομάδα της ΣΑΧ στο Κύπελο φιλίας Κρήτης	Ο Κώστας χαμογελαστός δεξιά με την ομάδα της ΣΑΧ στο Παγκρήτιο σχολικό στο Σπήλι